Προς τον φάρο – μία από τις πιο δύσκολες βόλτες με ποδήλατο στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Στο βορειοδυτικό άκρο της Σκωτίας, που αποκόπτεται από την ηπειρωτική χώρα από μια παλιρροιακή είσοδο που μπορεί να είναι επικίνδυνη για να την διασχίσει κάποιος, ξετυλίγεται ένας μονόδρομος 11 μιλίων προς έναν καταπληκτικό βικτοριανό φάρο στην άκρη του Cape Wrath. Ο δρόμος χτίστηκε το 1826 και δεν πέρασε απαρατήρητος χάρη σε έναν περιπετειώδη, ενθουσιώδη ποδηλάτη, που ίδρυσε μια από τις παλαιότερες προκλήσεις ποδηλασίας της Βρετανίας, το 1949.
Cape Wrath Fellowship
Το Cape Wrath Fellowship ιδρύθηκε από τον Rex Coley, έναν δημοσιογράφο ποδηλασίας που έγραφε με το ψευδώνυμο «Ragged Staff». Ο Rex έγραφε για ένα περιοδικό ποδηλασίας σε μια εποχή που, όπως τώρα, η ποδηλασία απολάμβανε μια περίοδο ευρείας δημοτικότητας. Σύμφωνα με την ιστορική ποδηλάτη Sheila Hanlon: «Όταν τα ποδήλατα έγιναν πιο προσιτά μετά τα τέλη του [20ου αιώνα], η περιήγηση στην εξοχή χρησίμευσε ως μέσο διαφυγής από τον μολυσμένο αέρα της πόλης και το άγχος της σύγχρονης ζωής για τους άνδρες και τις γυναίκες της εργατικής τάξης “.
Αίσθηση ελευθερίας
Ο Coley, λοιπόν, ήθελε να αναζωπυρώσει αυτή την αίσθηση ελευθερίας και περιπέτειας, και συχνά μιλούσε στα άρθρα του για μια βόλτα που είχε κάνει το 1946 στο απομακρυσμένο Cape Wrath.
Ο Coley αποφάσισε να θέσει τη διαδρομή ως πρόκληση με την ονομασία Cape Wrath το 1949, θεσπίζοντας ένα απλό σύνολο κανόνων: μεταβείτε στον φάρο, πάρτε την υπογραφή του φύλακα του φάρου, γυρίστε στην αφετηρία, στείλτε την υπογραφή για δημοσίευση, και θα μπορέσετε να διεκδικήσετε μια υποτροφία πραγματικών τυχοδιωκτών.
Μέχρι το 1965, περισσότερα από 600 άτομα είχαν γράψει στον Coley ιστορίες επιτυχημένων αλλά και αποτυχημένων διαδρομών τους. Κάθε επιτυχημένη διαδρομή λάμβανε πιστοποιητικό επιτυχίας, και εισιτήριο διεκδίκησης της υποτροφίας.
Hanlon
Όπως λέει ο Hanlon: «Το Cape Wrath Fellowship συνδύαζε την ατομικότητα, την προσωπική πρόκληση, τη διαφυγή και τον χαρακτήρα με ένα ανυπόφορο σκηνικό τραχιάς φυσικής ομορφιάς. Η διαδρομή προς το φάρο του Cape Wrath μπορεί να ήταν δύσκολη, αλλά ήταν επίσης χαρούμενη. ”
Ο δρόμος προς το φάρο είναι βαθιά τραχύς και άνεμοι πάνω από λευκούς αμμώδεις κόλπους ενοχλούν τους ποδηλάτες, οι οποίοι περνάνε πάνω από πέτρινα μονοπάτια και μέσα από άγρια δάση, τμήματα των οποίων χαρακτηρίζονται ως τόπος ειδικού επιστημονικού ενδιαφέροντος. Επιπλέον, μεγάλο μέρος του χωριού που είναι γνωστό ως Parph και βρίσκεται στο δρόμο προς το φάρο χρησιμοποιείται ως πεδίο δοκιμών για στρατιωτικές ασκήσεις. Κίτρινα και μαύρα καρό κουτιά στην άκρη του δρόμου με έντονες προειδοποιήσεις:
«Μην αγγίζετε στρατιωτικά συντρίμμια, μπορούν να εκραγούν και να σας σκοτώσουν»,
είναι η φράση που συνοδεύει τους ποδηλάτες στο ταξίδι τους.
Μετά τον θάνατο του Coley το 1985, η υποτροφία πέρασε στη φροντίδα του Peter Knottley – μέλους του Cyclists Touring Club, του προγόνου της φιλανθρωπικής οργάνωσης Cycling UK που φροντίζει την Cape Wrath Fellowship από το 1992.
