Τα πλαστικά σωματίδια περνούν από τις μητέρες στα έμβρυα, σύμφωνα με μελέτη που έγινε σε αρουραίους
Τα μικροσκοπικά, πλαστικά σωματίδια στους πνεύμονες εγκύων αρουραίων περνούν γρήγορα στις καρδιές, στον εγκέφαλο και σε άλλα όργανα των εμβρύων τους, σύμφωνα με έρευνα. Είναι η πρώτη μελέτη σε ένα ζωντανό θηλαστικό που δείχνει ότι ο πλακούντας δεν εμποδίζει τέτοια σωματίδια.
Τα πειράματα έδειξαν, επίσης, ότι τα έμβρυα αρουραίων που εκτέθηκαν στα σωματίδια έβαλαν σημαντικά μικρότερο βάρος στο τέλος της κύησης. Η έρευνα ακολουθεί την ανακάλυψη μικρών πλαστικών σωματιδίων σε ανθρώπινους πλακούντες, την οποία οι επιστήμονες περιέγραψαν ως «θέμα μεγάλης ανησυχίας». Προηγούμενη εργαστηριακή έρευνα για ανθρώπινους πλακούντες που δωρίστηκαν από μητέρες μετά τη γέννηση, έδειξε επίσης ότι οι χάντρες από πολυστυρένιο μπορούν να διασχίσουν το φράγμα του πλακούντα.
Η μικροπλαστική ρύπανση έχει φτάσει σε κάθε μέρος του πλανήτη, από την κορυφή του όρους Έβερεστ έως τους βαθύτερους ωκεανούς, και οι άνθρωποι είναι ήδη γνωστό ότι καταναλώνουν τα μικροσκοπικά σωματίδια μέσω τροφής, νερού και αναπνοής.
Phoebe Stapleton
Η επίδραση των μικροσκοπικών πλαστικών σωματιδίων στην υγεία και στο σώμα είναι ακόμη άγνωστη. Αλλά οι επιστήμονες λένε ότι υπάρχει επείγουσα ανάγκη να εκτιμηθεί το ζήτημα, ιδίως για την ανάπτυξη εμβρύων και μωρών, καθώς τα πλαστικά μπορούν να μεταφέρουν χημικές ουσίες που θα μπορούσαν να προκαλέσουν μακροχρόνιες βλάβες. Η καθηγήτρια Phoebe Stapleton, στο Πανεπιστήμιο Rutgers, η οποία ηγήθηκε της έρευνας σε αρουραίους, δήλωσε: «Βρήκαμε τα πλαστικά νανοσωματίδια παντού όπου κοιτάξαμε – στους μητρικούς ιστούς, στον πλακούντα και στους εμβρυϊκούς ιστούς. Τα βρήκαμε στην εμβρυϊκή καρδιά, τον εγκέφαλο, τους πνεύμονες, το ήπαρ και τα νεφρά».
Dunzhu Li
Ο Dunzhu Li, στο Trinity College Dublin (TCD) στην Ιρλανδία δήλωσε: «Αυτή η μελέτη είναι πολύ σημαντική επειδή αποδεικνύει τη δυνατότητα μεταφοράς πλαστικών σωματιδίων κατά την εγκυμοσύνη στα θηλαστικά – ίσως συμβαίνει από την αρχή της ανθρώπινης ζωής επίσης. Τα σωματίδια βρέθηκαν σχεδόν παντού στο έμβρυο και μπορούν επίσης να περάσουν από το φράγμα αίματος-εγκεφάλου – είναι πολύ σοκαριστικό».
John Boland
Ο καθηγητής John Boland, επίσης στο TCD, δήλωσε: «Είναι ωστόσο σημαντικό να μην ερμηνεύσουμε υπερβολικά αυτά τα αποτελέσματα. Τα νανοσωματίδια που χρησιμοποιούνται έχουν σχεδόν σφαιρικό σχήμα, ενώ τα πραγματικά μικροπλαστικά είναι ακανόνιστα αντικείμενα που μοιάζουν με νιφάδες. Το σχήμα έχει σημασία, καθώς υπαγορεύει πώς τα σωματίδια αλληλεπιδρούν με το περιβάλλον τους». Τον Οκτώβριο, ο Li, ο Boland και οι συνάδελφοί του έδειξαν ότι τα μωρά που τρέφονταν με γάλα σε πλαστικά μπουκάλια κατάπιναν εκατομμύρια σωματίδια την ημέρα.
Το πείραμα
Η μελέτη αρουραίων δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Particle and Fiber Toxicology και συμμετείχε στην τοποθέτηση νανοσωματιδίων στην τραχεία των ζώων. Η Stapleton είπε ότι ο αριθμός των σωματιδίων που χρησιμοποιήθηκαν εκτιμάται ότι είναι το ισοδύναμο με το 60% του αριθμού, στον οποίο μια ανθρώπινη μητέρα θα εκτεθεί σε μια μέρα, αν και η άποψη του Λι ήταν ότι αυτή η εκτίμηση ήταν πολύ υψηλή.
«Οι χάντρες των 20 νανομέτρων που χρησιμοποιήθηκαν ήταν κατασκευασμένες από πολυστυρόλιο, το οποίο είναι ένα από τα πέντε κορυφαία πλαστικά που βρίσκονται στο περιβάλλον», δήλωσε ο Stapleton. Σημειώθηκαν με μια φθορίζουσα χημική ουσία που τους επιτρέπει να ταυτοποιηθούν. Ένα ξεχωριστό πείραμα έδειξε ότι τα νανοσωματίδια διέσχισαν τον πλακούντα περίπου 90 λεπτά μετά την έκθεση των μητέρων.
Είκοσι τέσσερις ώρες μετά την έκθεση, το βάρος των εμβρύων ήταν κατά μέσο όρο 7% χαμηλότερο από ό,τι στα ζώα ελέγχου και τα βάρη του πλακούντα ήταν 8% χαμηλότερα. Η απώλεια βάρους παρατηρήθηκε επίσης σε άλλα πειράματα χρησιμοποιώντας σωματίδια διοξειδίου του τιτανίου. Οι αρουραίοι εκτέθηκαν στα πλαστικά νανοσωματίδια την 19η ημέρα της κύησης, δύο ημέρες πριν από τη συνηθισμένη ώρα για τη γέννηση τους και όταν το έμβρυο κερδίζει το μεγαλύτερο βάρος.
Η Stapleton είπε ότι τα νανοσωματίδια που χρησιμοποιήθηκαν στην έρευνά της ήταν ένα εκατομμύριο φορές μικρότερα από τα μικροπλαστικά που βρέθηκαν στους ανθρώπινους πλακούντες, και ως εκ τούτου σήμερα είναι πολύ πιο δύσκολο να εντοπιστούν στις μελέτες σε ανθρώπους. «Αλλά γνωρίζουμε ότι τα νανοσωματίδια έχουν μεγαλύτερη τοξικότητα από τα μικροσωματίδια της ίδιας χημικής ουσίας, καθώς τα μικρότερα σωματίδια μπαίνουν βαθύτερα στους πνεύμονες».
Πλαστικά σωματίδια – Το επόμενο βήμα
Το επόμενο βήμα για τους ερευνητές είναι να τοποθετήσουν τους αρουραίους σε έναν «θάλαμο εισπνοής», όπου τα σωματίδια μπορούν να εισέλθουν στον οργανισμό από την αναπνοή, αντί να τοποθετηθούν στην τραχεία. Αυτό επιτρέπει επίσης την αξιολόγηση της χρόνιας έκθεσης, στην οποία χορηγούνται χαμηλότερες δόσεις για μεγαλύτερες περιόδους, αντί για μία μεγάλη δόση.
Προηγούμενη έρευνα σε αρουραίους έδειξε ότι τα νανοσωματίδια αργύρου και άνθρακα περνούν από τη μητέρα στο έμβρυο και βλάπτουν την υγεία. Στους ανθρώπους, τα νανοσωματίδια χρυσού που εισπνεύστηκαν βρέθηκαν στη συνέχεια στο αίμα και στα ούρα των εθελοντών και ήταν ακόμη παρόντα μετά από τρεις μήνες.
Πόσο καλά μπορεί να μας προστατεύσει το εμβόλιο για τον Covid-19; Διαβάστε εδώ.
