Μνήμη: Οι ερευνητές μπορεί να έχουν καταλήξει ήδη στο πώς λειτουργούν οι αναμνήσεις.
Οι ερευνητές μπορεί να έχουν καταλάβει πλέον πώς ο εγκέφαλος δημιουργεί αναμνήσεις. Μια ομάδα ερευνητών του Εθνικού Ινστιτούτου Υγείας των ΗΠΑ (NIH) δημοσίευσε μια νέα μελέτη στο επιστημονικό περιοδικό Nature Neuroscience.
Σε αυτό, λένε ότι έχουν εντοπίσει και παρατηρήσει συγκεκριμένα εγκεφαλικά κύτταρα που είναι υπεύθυνα για τη δημιουργία και την αποθήκευση ανθρώπινων αναμνήσεων.
Το να καταλάβουμε πώς λειτουργούν οι αναμνήσεις θα μπορούσε να μας δώσει μια καλύτερη κατανόηση του τρόπου λειτουργίας του εγκεφάλου μας.
Η μελέτη λέει ότι τα κύτταρα του εγκεφάλου που αναφέρονται ως κύτταρα «ορίου» και «γεγονότος» είναι υπεύθυνα για τη σήμανση συγκεκριμένων αναμνήσεων στον εγκέφαλό μας. Ως εκ τούτου, σημαίνει ότι ο εγκέφαλός μας μπορεί να αντιμετωπίζει κάθε ανάμνηση ως δικό του αντικείμενο.
Ουσιαστικά, οι αναμνήσεις σας μπορούν να θεωρηθούν ως αρχεία μέσα σε ένα ντουλάπι αρχειοθέτησης.
Γνωστικά όρια
Ο Ueli Rutishauser, καθηγήτρια νευροχειρουργικής, νευρολογίας και βιοϊατρικών επιστημών στο Cedars-Sinai Medical Center στο Λος Άντζελες ηγήθηκε της μελέτης. (μέσω του NIH) Ο Rutishauser και η ομάδα του εργάστηκαν με 20 ασθενείς που υποβάλλονταν ήδη σε ενδοκρανιακή καταγραφή της εγκεφαλικής τους δραστηριότητας για χειρουργική επέμβαση για τη θεραπεία της επιληψίας.
Οι ερευνητές παρατήρησαν πώς οι ασθενείς ανταποκρίθηκαν σε αποσπάσματα ταινιών που περιείχαν διάφορα «γνωστικά όρια».
«Μαλακά» και «σκληρά» όρια
Αυτά τα όρια πιστεύεται ότι προκαλούν αλλαγές στον τρόπο αποθήκευσης μιας μνήμης, καθώς και στο πώς ο εγκέφαλός μας σημειώνει την αρχή και το τέλος των «αρχείων» μνήμης που αποθηκεύει.
Οι ερευνητές ήλπιζαν ότι θα τους έδινε μια ακριβή ματιά στο πώς λειτουργούν οι αναμνήσεις. Έδειξαν στους ασθενείς δύο τύπους κλιπ, τα οποία ανέφεραν ως «μαλακά» και «σκληρά» όρια.
Τα μαλακά όρια περιείχαν μεταβάσεις σε νέα κλιπ που συνέχιζαν την ίδια ιστορία. Για παράδειγμα, ένας παίκτης του μπέιζμπολ ρίχνει την μπάλα και ένας άλλος την χτυπά.
Το επόμενο κλιπ μπορεί στη συνέχεια να δείξει έναν άλλο παίκτη να κυνηγάει την μπάλα.
Τα σκληρά όρια ενεργοποιήθηκαν με την επίδειξη ενός αρχικού κλιπ και την μετάβαση σε ένα δεύτερο κλιπ με τελείως διαφορετικό περιεχόμενο.
Εξέτασαν την εγκεφαλική δραστηριότητα που καταγράφηκε κατά τη διάρκεια κάθε μετάβασης για να δουν πώς θα τη χειριζόταν ο εγκέφαλος. Τα κύτταρα «ορίου» αντέδρασαν τόσο στα σκληρά όσο και στα μαλακά όρια. Ωστόσο, τα κύτταρα «γεγονότων» ανταποκρίθηκαν μόνο στα σκληρά όρια. Έτσι, παρατηρήθηκαν οι διαφορετικοί ρόλοι που παίζει κάθε κύτταρο στον τρόπο λειτουργίας των αναμνήσεων.
Οι αναμνήσεις μπορεί να αποθηκεύονται ως φωτογραφίες
Εξετάζοντας τα ερεθίσματα και τους τύπους κυττάρων που χρησιμοποιούνται σε κάθε τμήμα του εγκεφάλου, υπεύθυνο για τη μνημη, οι ερευνητές μπόρεσαν να προσδιορίσουν λίγο καλύτερα το πώς λειτουργούν οι αναμνήσεις στον εγκέφαλό μας.
Οι επιστήμονες λένε ότι οι μνήμες μπορεί να αποθηκευτούν παρόμοια με τις φωτογραφίες στον υπολογιστή ή το τηλέφωνό σας.
Μπορούν να αποθηκευτούν με βάση τα γεγονότα στα οποία βασίζονται, καθώς και με το πότε ελήφθησαν.
Με τη σειρά του, ο εγκέφαλός σας μπορεί να σας δείξει αυτές τις αναμνήσεις αργότερα, όταν ενεργοποιηθεί κάτι που συνδέεται με αυτό το γεγονός. Πώς όμως ο εγκέφαλός σας τραβάει αυτές τις αναμνήσεις και τις ταξινομεί για να μπορεί μετά να τις εμφανίσει;
Οι ερευνητές λένε ότι ο εγκέφαλος μπορεί να καθορίσει τι πρέπει να μας δείξει. Όταν βρει ένα σύνολο αρχείων (μνημών) που φαίνονται οικείοι, τις ανοίγει και αρχίζει να τις εμφανίζει.
Η ανακάλυψη του τρόπου λειτουργίας των αναμνήσεων θα μπορούσε να είναι ένα μεγάλο βήμα προς νέους πόρους που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε για την καταπολέμηση της νόσου του Αλτσχάιμερ.
Μαθαίνοντας πώς ο εγκέφαλός μας αποθηκεύει τις αναμνήσεις μας και πώς μας τις αναπαράγει, οι ερευνητές θα μπορούσαν να μάθουν νέους τρόπους για τη θεραπεία της νόσου.
